Moje zachwyty...

Dwa dni temu odwiedziłam koleżankę z byłego gabinetu pedagogicznego. Wspaniała, ciepła osoba o niebanalnej osobowości. To od niej nauczyłam się metod pracy, dzieki czemu szybko pozyskiwałam sobie w pracy zarówno dzieciaki jak i rodziców.

Osoba ta jest artystką. Nie taką jak ja, rzecz jasna ;) lecz prawdziwą, z wykształceniem artystycznym i z niemałym dorobkiem. Jakiś czas temu kupiła nieduży domek i kilka dni temu zaprosiła mnie, bym go obejrzała. Nie skończyła go jeszcze, ale większość prac juz wykonano.

Cóż... Jaka była moja reakcja na wnętrze domu...?

Hmm... Kolokwialnie mówiąc szczęka mi opadła.

Dla mnie, osoby kochającej wszystko co inne, oryginale, i wrażliwej na piękno starych przedmiotów, to była prawdziwa uczta dla oczu. To, co ona tam powyczyniała... ach.. Większość elementów domu jest wykonana wg jej pomysłu i jej rękoma. Wykorzystała kamień, drewno, łupki kamieni, cegły (doskonale imitując średniowieczną ścianę), witraże, elementy żeliwne, dekory gipsowe, dekoracje indyjskie, chińskie, indiańskie, malarstwo iluzjonistyczne i mnóstwo wyszukanych antyków. Gdy zapytałam jak określiłaby styl wnętrza, odpowiedziała, że jest eklektyczny, bo jest mieszanką renesansu, baroku, gotyku, średniowiecza i stylu klasycznego. Znalazło się w nim też kilka elementów nowoczesnych, dzięki czemu dom zyskał na lekkości.

Cudo po prostu ;)

Czasem waham się przed zastosowaniem u siebie jakiegoś "odjazdowego" pomysłu, jednak odwiedzenie tego wnętrza dodalo mi odwagi w realizowaniu projektów... ;)

Pozdrawiam niedzielnie...