Wspominki z czasów remontowych... ;)

Uśmiecham się za każdym razem, gdy to wspominam... ;)
Kiedy wykańczaliśmy mieszkanie, większość czynności wykonywaliśmy samodzielnie. Mąż kładł płytki i panele, robił instalacje itd., ja natomiast robiłam fugi, gruntowałam i malowałam całe mieszkanie. Sama też wykonałam tynki ozdobne, które widać na zdjęciu. Nie było to bardzo skomplikowane, za to efekt wspaniały.
Wszelkie prace, w tym również tynki (widać je na poniższych zdjęciach) wykonywałam wówczas po powrocie z pracy. Wychodziłam rano od teściów elegancko ubrana, a po południu leciałam do mieszkanka, gdzie przebierałam się w stare łaszki i... do pracy;) Była to zima, a ja chodziłam wtedy w białym płaszczyku, który wzbudzał u niektórych zachwyt. Nawet siostra prowadząca w szkole religię powiedziała, że w tym płaszczyku wyglądam "tak romantycznie", z kolei mój mąż stwierdził, iż kiedy mnie widzi tak ubraną, wyobraża sobie mnie biegnącą po jakimś romantycznym mosteczku po środku parku... ;)) Piszę o tym celowo, gdyz wiąże się to z pewną śmieszną sytuacją.
Otóż pan, który strużował na naszej budowie (nowa kamienica), widząc, że jesteśmy jednymi z mieszkańców, którzy wyprzedzają innych z pracami wykończeniowymi, spytał mojego męża, czy kiedy skończymy, będzie mógł zobaczyć jak się urządziliśmy. Mąż się naturalnie zgodził.
Kiedy pan struż przyszedł do nas, oglądał ściany, które najwyraźniej przykuły jego uwagę. Zaczął wodzić dłonią po tynku i wyraził swój zachwyt. Powiedział, że jest piękny i bardzo dokładnie wykonany. Zapytał męża o firmę, która go wykonała;) Mój na to, że to żona. Pan się ogromnie zdziwił, otworzył buzię i spytał "Ja to!! Ta?? W tych obcasikach??" ;)))
No tak, codziennie gdy mnie widział, leciałam w szpileczkach i moim romantycznym płaszczyku. W roboczych po dworze nie chodziłam, więc rozumiem jego zdumienie;)
Wyobrażam sobie minę tego pana gdyby usłyszał, że gdy teście budowali domek letniskowy, ja siedziałam na murze na wysokości i szpachelką oraz młotem wyrównywałam pustaki ;D
Cieszę się z tego, że większość prac wykonaliśmy sami. Dzięki temu mieszkanko jest wypieszczone, no i takie bardziej nasze. Mocniej je szanujemy i kochamy.
Szkoda tylko, że osoby, które mnie znają jedynie z wyglądu ( ja, chyba ze względu na artystyczną duszę, lubię fajnie wyglądać), są z reguły zszokowani gdy słyszą, że ja maluję ściany, kładę tynki, czy przerabiam meble...

Pozdrawiam serdecznie wszystkie babeczki, które-podobnie jak ja-nie potrafią żyć bez młotka

;)