Jeszcze kilka wspomnień... ;)

Tiramisu się na szczęście udało... ;)

a moja mała gosposia chętnie pomagała kleić paszteciki ;))

Teraz - po świętach.

Odpoczęłam.

Przeleniuchowałam cały dzień.

W ostatnich dniach ciągle tylko bieganina, zakupy, sprzątanie, pichcenie... Dziś postanowiłam odpocząć; jedyną rzeczą, którą udało mi się dziś zrobić, było ugotowanie zupki warzywnej;) I tak się troszkę zmartwiłam... Hmm. Mówi się: "nowy rok jaki, cały rok taki". Brrrrr........ Obym nie była cały rok tak leniwa, jak dziś!! :D

Mam taką refleksję...

Ten rok mnie nie oszczędzał. Utrata perspektywy pracy w zawodzie, mnóstwo nieprzewidzianych wydatków, ogólny brak powodzenia, wreszcie utrata bliskiej osoby.

Pozostaje mieć nadzieję, że ten rok będzie lepszy...

Wcześniej miewałam niebywałe szczęście. To tak, jakby ktoś czuwał nade mną. Taki przykład: jakieś dwa lata temu dopadł mnie brak gotówki. Było tuż przed zimą. Wypłata szkolna przelana na kredyt, dużo wydatków z drugiej pensji... Było ciężko. Rozmawiałam pewnego wieczoru z mężem. Powiedziałam, ze przydałoby się kupić małej co nieco do ubrania, no i potrzebowałam wydać parę groszy na siebie - buty, kurtkę. Mówiłam ot tak sobie, bo wiedziałam, że i tak z zakupów nici... Mąż spytał mnie, ile bym potrzebowała. Zaśmiałam się, gdyż biorąc pod uwagę potrzeby i ceny... wyszło mi ok.600zł, a to nierealne... Po ok. godzinie zadzwonił telefon. Dzwoniła kobieta, z którą spotkałam się pół roku wcześniej (już o niej zapomniałam...). Bardzo prosiła, bym jej wymalowała pokój dziecięcy. Była posiadaczką pięknego domu, pokój był dość pokaźny. Zalezało jej na czasie. Sama zaproponowała cenę: 600zł...

Napisałam o tym, ponieważ wierzę w to, że w życiu pewne rzeczy nie dzieją się bez przyczyny, i że być może przypadek w rzeczywistości nie jest przypadkiem...

Chcę wierzyć w to, że nadal mam przy sobie Anioła Stróża. Że w tym roku coś mi się uda.

Nic innego mi w zasadzie nie pozostaje... ;)))

Pozdrawiam noworocznie ;)