Wspomnienia balkonowe..

   Lubię celebrować posiłki. Nie przeszkadza mi brak ogrodu czy tarasu. Wyznaję zasadę: "dla chcącego nic trudnego", zatem nawet na balkonie zdołam wygospodarować kącik jadalny.. Miał być miejscem picia porannej kawy, ale okazuje się, że maluchowi śniadanko na powietrzu (wówczas niekoniecznie świeżym z uwagi na trwającą budowę) smakuje równie wybornie..
   Zdjęcia zostały zrobione dwa sezony temu..

 A tu już obecny sezon. Ukochane niezapominajki.
Ukochane, bo kojarzą mi się z moim Siedliskiem. Uwielbiałam je zrywać kiedy byłam małą dziewczynką. Rosły przy drodze prowadzącej do przeprawy promem. Przypominają mi beztroskie chwile i piękne miejsca, które niewątpliwie kształtowały moją wrażliwość na piękno przyrody...

   Mój balkonowy ogródek sprawił mi niespodziankę. Kiedy tydzień temu mąż wykopywał choinkę-samosiejkę z działki mamy, wykopał wraz z drzewkiem kilka habziów (tak nazywam wszystko co zielone, a czego nazwy nie znam). Wsadziłam wszystko razem do donicy. Ku mojemu zaskoczeniu po kilku dniach zorientowałam się, że to konwalie, które teraz sobie pięknie zakwitły:) Konwalie też lubię, a już do głowy by mi nie przyszło, że mogą kwitnąć na moim balkonie... ;)

   Uciekam do malowania. Obecnie pracuję nad białymi mebelkami tarasowymi dla Pani M. W międzyczasie mam wykonać mini-mebelek na zlecenie do kawiarni. To będzie krzesełko dla dziecka, w kolorze fuksji. Zżera mnie ciekawość, jak mi to wyjdzie....
;))