Co z tą sałatą...??

   Mam w ogrodzie krzewuszkę, wiecie...? ;)))))))))))))))))
Tak poważnie, bardzo Wam dziękuję, szanowne ogrodniczki. Bez Was pewnie musiałabym przewertować kilkanaście leksykonów, by dowiedzieć się, co rośnie wokół mojego domku ;) Nie znam się jeszcze na drzewach, krzewach i kwiatach, bo i po co się miałam znać wcześniej.. Moja wiedza kończyła się na na tym jak dbać o pelargonie rosnące na balkonie i kiedy przycinać pnącza. Teraz szkolę się szerzej, co by mi to wszystko zielone za płotem nie uschło. Dziękuję za podpowiedzi i wskazówki.

   Powiem Wam dziś, a raczej napiszę, jak kończy się ogrodniczenie takiego świeżaka w temacie uprawy warzywnika, jak ja. Otóż kończy się tak, że liście sałaty wozi się do domu w workach na śmieci.
Sadząc warzywa i zioła uczyłam się. Jak to robić, kiedy. Pomagały mi w tym mama i teściowa, które miały ubaw po pachy. Bo nie dość, że nie wiem co i jak robić, to jeszcze myliłam pojęcia (myliłam; teraz już tego nie robię, bo mam doświadczenie, ha!!). Kiedy mówiłam "sadzę te ziarenka", zaraz zza pleców słyszałam głos mamy: "sieję, nie sadzę". I bardzo dobrze. Jeśli mam być ogrodnikiem, to porządnym, a nie podróbą jakąś, jak ten aromat z powieści Grocholi, "idiotyczny z naturalnym".. .
No i posiałam sobie tak intuicyjnie co nieco. Rzodkiewkę wyrzuciłam niestety, bo cała robaczywa. W jej miejsce mama wsadziła fasolkę. No a sałatę to posadziłam tak obficie, że teraz nie nadążam za zbiorami. Niby mało się wydawało, gdy kupowałam sadzonki... . Lubię ją, owszem, ale w takiej ilości to ja sałaty Nigdy nie jadłam. Jedno jest pewne. Jeśli (nie daj Panie) wybuchnie wojna, sałaty mi na pewno nie zabraknie. Armagiedon mi nie grozi.

   I rosną sobie te moje zieloniuchne... a ja chodzę i gadam do nich i dziękuję, że tak pięknie rosną. Zioła nie wszystkie wzeszły. W sumie nie ubolewam jakoś strasznie, gdyż i tak nie pamiętam gdzie co posiałam.. (kolejna cenna nauka: PODPISYWAĆ!!) Coś mi wyszło za lubczykiem, ale co to to ja za Chiny ludowe..... Ale poczekam, aż podrośnie i po zapachu poznam. Być może.
 W każdym razie cudownie jest móc skrobnąć sobie do obiadu coś z własnego warzywnika. Ostatnio gotowałam zupę na własnej botwince -ach.......!!

Podsumowując: lekcja nr 1: - nie sadzić sałaty w ilości jak dla armii

                                              - podpisywać gdzie co sieję

                                              - w przyszłości zrobić warzywnik na podwyższeniu, by ułatwić sobie pracę, a rzodkiew siać w donicach, by wyprzedzić robactwo i zjeść ją pierwszemu.

   W domu czasami też sieję zielone. Stawiam na kiełki, bo zioła u nas w mieście się nie sprawdzają.. W mieszkaniu mamy za mało słońca, a na balkonie nie sadzę ze względu na kurz i pobliską jezdnię. Kiełki uwielbiam i to nie tylko w okresie wielkanocnym...

Naczynie ceramiczne: Aleja Kwiatowa

   Idę do garów. Pichcenie kiedyś było niekoniecznie przyjemnym obowiązkiem. Teraz stało się odskocznią, sposobem na odprężenie. Lubię to.
Trzymajcie się ciepło!! :)