Ogród - ścieżka

o czym poznać zmęczenie? A po tym, że chcąc wyłączyć telewizor, szukasz włącznika na ścianie.
No comment.
Miałam długi weekend. I dużo planów. Wyjazd na zdjęcia, spotkania, robienie porządków.
Skończyło się na leżeniem pod kocem, z zapaleniem zatok i bólem głowy tak silnym, że nawet polarowy koc wydaje się być twardym.
No trudno. Będę musiała to nadrobić.

   Podzielę się z Wami w najbliższych wpisach zmianami, jakich dokonaliśmy w ogrodzie.
 Dziś pokazuję ścieżkę, którą zajmowaliśmy się w ostatnim czasie.
Wcześniej po prawej (zdjęcie odwrócone, więc po lewej) stronie ścieżki rosły jedynie dwie wiśnie i maliny. Rósł też żywopłot z ligustru, który rok temu wymieniliśmy na bukszpanowy.

Długo zastanawiałam się, jak zagospodarować to miejsce. Na początku planowaliśmy zrobić drugą furtkę wejściową, ale zmieniliśmy zdanie.
Z czasem przyszło mi do głowy, że przydałoby się wygospodarować miejsce, w którym będą rosły różne kwiaty do bukietów. Wymyśliłam więc ścieżkę kwiecistą, z nasadzeniami piętrowymi, taką jakie występują często w ogrodach angielskich. Kwiaty mają być kolorowe, przemieszane (nie lubię nazbyt uporządkowanych nasadzeń) i mają wyglądać bardzo naturalnie. Rosną tu już: stare hortensje, ostróżki, jeżówki, kosmosy, chryzantemy, lawenda, werbena, szałwia ozdobna, a pomiędzy nimi maliny i mięta. Tak lubię. Wiosną/latem dosadzę jeszcze na pewno lwie paszcze i dalie.

   Teraz ścieżyna prezentuje się mało okazale, bo większość kwiatów przekwitła. Samą ścieżkę będziemy chcieli wyrównać i podsypać kamyczkami. Na jej końcu ma się znaleźć ławka, bo koniec ścieżki jest najbardziej nasłonecznionym miejscem w ogrodzie.

   Lewa strona częściowo pozostaje bez zmian. Rosną tu bukszpany, które z czasem wyrównam w płot, odcinający ścieżkę od części przydomowej. W tej części (przy widocznej ścianie domku) będzie zbudowana weranda, taka z wyjściem z domu. Chciałabym, by z okien salonu widać było świerki, więc myślę teraz intensywnie jak i gdzie je tu zmieścić. A może Wy macie jakiś pomysł..?? :)

   Sobotę spędziliśmy w ogrodzie, bo dopisała pogoda. Czas spędzamy z naszymi mamami, które lubią nam pomagać. Szczególnie moja mamcia (na zdjęciu) uwielbia przyjeżdżać tu razem z nami. 

Niestety w sobotę nie kiwnęłam palcem w ogrodzie.. ze względu na okropny ból głowy. Ale.. pospacerowałam trochę z Julką. Podczas spaceru przywitałam się słowami "dzień dobry" ze strachem na wróble, myśląc, że to sąsiad stojący wśród kwiatów. Później pokazałam dziecku sarnę w lesie, która to sarna okazała się być spacerującym tam sąsiadem ;)

   Dziś znów pięknie świeci słońce. Dopijam kawę i myślę, co dziś................... ;)

♥️♥️