Nalewki i malinowa czerwień

  * Kochani, już ruszyły moje strony "Dziecko" i "Zapiski z codzienności". Pojawił się nowy wpis na stronie "Dziecko" - zapraszam do czytania...;)))

 Oto co przytargałam z działki...

...po raz kolejny wprawiając teściową w osłupienie. Bo po co mi liście hortensji...??! 

Ale jak tu się oprzeć, gdy one takie piękne...takie...idealnie jesienne:)

Na działce jest mokro. "Obleciałam" ją szybciuchno, bo jakoś tak już zimno.... (zdecydowanie wolałabym posiedzieć w samochodzie, w którego szyby miarowo stukały krople deszczu)... . Nazrywałam chabzi do bukietu i jak zwykle zaczęłam się bacznie rozglądać wokół w poszukiwaniu skarbów. A to słoiki z dżemem znajdę w koszyku na ganku, a to owoce zebrane z trawnika, czasem nawet udaje mi się znaleźć kawałek domowego ciasta na kaflowym piecu albo w piekarniku... . Tym razem w koszu koło altany znalazłam owoce pigwowca.  Jako że byłam świeżo po zlaniu mojej pierwszej nalewki, już zapragnęłam zrobić kolejną..!! Gdy teściowa zaznaczyła, że z tych owoców nalewka jest nie tylko pyszna, ale i niezwykle aromatyczna, postanowiłam, że spróbuję. I już w tej chwili owocki zalane niewielką ilością wódki i zasypane cukrem stoją i się pięknią;) na moim parapecie...

   Nalewkę malinową miałam okazję kosztować kilkakrotnie. Kiedy ją piłam u Justyny, postanowiłam, że ja też taką zrobię w tym roku. I...cóż... zrobiłam. ale za mało...!!!! Z czterech opakowań malin, kupionych pod koniec lata na rynku, wyszła mi jedna karafka. Ale nalewka wyszła taka pyszna, że zapewne nie przetrwa do wiosny....;))) 

A jak ją zrobiłam..? Zasypałam umyte maliny cukrem (dość sporo, wykorzystałam 1kg) i odstawiłam w szczelnie zamkniętym słoiku na 4 dni w ciepłe miejsce. Po czterech dniach zalałam to litrem wódki (spirytus jest jak dla nas za ciężki). Słoik stał prawie miesiąc w chłodnym miejscu. Później przefiltrowałam do butli. Zastanawiałam się nad klarowaniem, bo nalewka ma matowy, głęboki kolor, ale mąż Justyny nam to odradził twierdząc, że straci ona na intensywności, więc zrezygnowaliśmy.

Po przefiltrowaniu malinówki pozostałe owoce zamknęłam w słoikach i teraz są doskonałym dodatkiem do zimowej herbaty z prądzikiem;)

   Moja naleweczka uroczo się prezentuje, szczególnie na pięknym, czerwonym stoliku, który, nadmienię, niebawem będzie do kupienia w Rustykalnym:) Jest solidny i nietuzinkowy. Producent polski (bardzo zdolny człowiek z dużym poczuciem smaku), tak więc nie jest to żadna chińszczyzna. I ten kolor...!! Czerwień jest wprost ujmująca... bo ileż można tych białości........ zgadzacie się ze mną..?? :)))

 Moje dziecko właśnie stwierdziło, że w domu ładnie pachnie...uwaga... OŚWIANKĄ...;))) tak więc uciekam szykować kolację:)

W następnym poście pokażę Wam efekty mojej pracy z farbami Annie Sloan.

Tymczasem życzę Wam wszystkiego dobrego!! :)